Sloffend liep Ayano door de verlaten parking. Het regende, het was vroeg in de ochtend. De lessen waren nog niet eens begonnen. Vandaag zou ze zich ziekmelden, ze voelde zich rot en had haast niet geslapen. Ookal sliep een vampier haast niet. Ze zuchtte even. Amore vloog stilletjes achter haar ''Ayano! loop niet zo te sloffen daar gaan je schoenen stuk van'' tierde ze. ''Wat maakt mij dat nou weer uit!'' bromde ze geirriteerd. ''Zo hoord een dame zich niet te gedragen!'' ''Nou vertel me dan maar eens hoe ik me wel moet gedragen!'' Amore was stil en liet haar hoofd hangen. ''Je moet lopen als een dame, eten als een dame..'' ''En hoe loopt een dame dan'' kaatste ze terug. Amore mompelde wat en veranderde in een ei. Ayano pakte het ei op en stapte het weg. Ze zuchtte en hees zich op een auto. Regen stroomde nog steeds lichtjes naar beneden. Maar dat boeide Ayano niet meer, waarom zou het haar ook maar iets schelen. Het was gisteren allemaal te veel geworden. Die hele filmavond was één grote ramp. Ookal had ze nauwelijks film gekeken. Ze had meer lopen huilen en lopen schreeuwen. Ze zuchtte en deed haar oordopjes van haar MP4 in haar oren en begon wat muziek te luisteren met haar ogen dicht, ze zag en hoorde niemand nu, ze was totaal afgesloten van de wereld om haar heen. Zou kon ze tenminste rustig nadenken over alles.