Les 1: Kennis maken met elkaar en de magie.

~ Iedereen is welkom ~

Mizuki liep met allerlei boeken en papieren in haar handen. Hier en daar rende wat leerlingen voorbij. ''Niet rennen op de gang!'' riep Mizuki toen ze bijna omver werd gelopen. Opnieuw botste er iemand tegen haar aan, perongeluk liet ze alles vallen. De jongen die tegen haar was aan gebotst zei niets en rende door, bang om straf te krijgen. Mizuki zuchtte, ''Leerlingen van tegenwoordig ze weten niet eens sorry of dankje wel te zeggen,'' mompelde ze. Misa die lag te slapen in de tas van Mizuki stak haar kopje naar buiten. Slaperig wreef ze in haar oogjes. ''Mizuki verdrietig?'' Mizuki keek even naar de tas en glimlachtte. ''Nee hoor Misa, ga maar weer slapen.'' Misa kroop uit de tas en liet zich op de grond vallen. Haar grote katten oren stonden recht op en haar staartje zwiepte heen en weer. ''Misa helpen?'' Mizuki had haar spullen ondertussen al opgeraapt en pakte Misa op, Misa was bijna even groot als Mizuki's handpalm. ''Dat hoefd niet meer Misa, maar toch bedankt,'' zei Mizuki kalm. Ze zetten Misa op haar schouder en hees haar tas op haar andere schouder. Het werd weer rustiger in de gangen. De luchpauze was namelijk nu begonnen en dadelijk was haar eerste les. Ze was benieuwd naar het lokaal.

Na een paar minuten gezocht te hebben, kwamen ze aan bij een grote eikendeur. Op die deur stond een nummer, 101. Het klaslokaal nummer. Met een glimlachje propte ze het kleine sleuteltje in het slot en deed de deur openen. Binnen was het erg donker. Mizuki zetten haar bril goed op haar neus en zocht een licht knopje. Het lokaal werd verlicht. Hier en daar stonden tafels en stoelen. Het zag er best gezellig uit. Hier en daar hing een poster, er hingen rode gordijnen. De tafels zaggen er oud uit, maar eigelijk waren ze splinter nieuw. Het waren eigelijk ouderwetse schoolbanken. Bedenkelijk keek ze naar de klas. Misa vloog van haar schouder naar de gordijnen. Mizuki grinnikte eventjes toen ze zag dat Misa vast zat in de touwen waarmee je de gordijnen openen deed.

Na een dik 3 kwartier waren de tafels aan de kant geschoven en was alles schoongemaakt. Hier en daar lagen grote zachte kussens om op te zitten. Deze kussens hadden allerlei kleuren. De ene was wit met zwart. De andere rood weer een andere blauw. De kussens lagen in een cirkel en om de kussens stonden 4 tafels met daarop geurkaarsjes. het zag er gezellig uit en het rook nu ook fris. De gordijnen waren openen gedaan zodat er licht binnen kwam waardoor het licht uit kon. ''We hebben ons best gedaan vind je niet Misa,'' ''Misa?'' Mizuki keek zoekend rond en zag uiteindelijk dat Misa op een van de kussens lag te slapen met een glimlachje liep Mizuki naar de deur om de leerlingen die net gegeten hadden te verwelkomen in haar les.

Isamu stond al een tijdje in de deur openign gewoon te kijken naar Mizuki en haar chara, eigenlijk zou hij wel willen helpen en Shiawan had ook aan zijn oor getrokken en gezegd dat hij het gewoon moest doen, maar hij was toch blijven staan. Nieuwe instelling; nóóit meer doen wat Shiawan zegt. 'We hebben ons best gedaan vind je niet Misa?' vroeg Mizuki, bij he thoren van de naam van de chara wou Shiawan er metene heen zweven, maar Isamu pakte nog net op neiuw het kleine shirt zodat hij Misamore niet zou storen. Mizuki liep richting de deur en zag toen hoogstwaarschijnlijk Isamu wel staan, hij liet Shiawan los en deze schoot door de onverwachte loslating een heel stuk naar voren en kon nog net voor Misamore tot stilstand komen. ,,Hee Miss Mizuki." zijn stem klonk kalm, zijn eerste dag en tweede dag waren misschien wel de beste dagen van zijn leven geweest, maar ergens ook niet. Hij was voor de eerste keer in zijn leven verliefd geworden, had ook nieuwe virenden gekregen, het ging allemaal ngo goed. Maar toen kwam hij er achter dat het meisje waar hij op was eigenlijk verliefd was op zijn vriend en roommate, toen was het alleen nog maar heel verwarrend. Hij knipperde even en leek weer terug naar de werkelijkheid te komen, rustig liep hij door en nam plaats op een zwart met wit kussen.

Shizune liep een beetje onzeker door de hal. Ze had gehoord van de kennismaking in een van de vele lokalen. Maar welke. ''ik zei toch dat we naar links moesten net..'' piepte Mio vanuit Shizune's tas. Shizune opende haar tas een klein beetje en Mio vloog eruit. Shizune zuchtte hardop. ''Mio.. de vorrige keer dat je ook zéker wist waar we heen moesten, eindigde we bijna in een andere stad..'' antwoorde Shizune zonder Mio aan te kijken. Ze zag vele leerlingen zich haasten, maar waar naar. ''Eh, gomene..'' sprak Shizune toen voorzichtig een leerling aan. Maar de leerlingen luisterde niet. Ze waren te druk met kletsen of met het haasten naar hun lokalen. Weer zuchtte Shizune. ''Je zegt het niet te hard..'' commandeerde Mio. Shizune zei niets. Ze had geen zin in een discussie. Plots viel haar oog op een gespanne doek met een verwelkomende tekst, ergens aan het eind van de gang. Het hing voor een deur van een klaslokaal. ''Bingo..'' mompelde Shizune en ze greep Mio beet en stopte haar weer in haar schooltas voordat ze zich haaste in de richting van het klaslokaal..

Mizuki keek naar Isamu en glimlachtte vriendelijk naar hem. ''Leuk dat je bent gekomen, Isamu. Ik weet zeker dat de andere ook zo komen'' zei ze vriendelijk. Ze wees naar de kussens, ''Neem maar plaats'' Ze wees even naar haar bureau, waar servies goed op stond. ''Thee, Isamu?'' vroeg ze vriendelijk. Een Theepot kwam omhoog en schonk 2 kopjes in. Het kopje vloog naar Isamu. ''Ik zou eerst blazen als ik jouw was'' ze glimlachtte liefjes en keek even naar de Chara van Isamu. Misamore giechelde en sprong op Shaiwan. ''Waar is je andere kleine vriend Isamu?'' vroeg ze vriendelijk. Een Meisje met zwart lang haar kwam binnen aan de energie te voelen was het een Libunnen. ''Welkom, neem plaats, neem plaats'' zei ze vriendelijk tegen Shizune. ''Wil je ook thee... Uhmmm'' Misamore keek even naar Mizuki en vloog toen naar de tas en haalde er een papiertje uit. Die gaf ze vervolgens aan Mizuki die haar bril omhoog schoof. ''Ahh Shizune, is het niet. Mooie naam'' zei ze vriendelijk. Misamore vloog weer naar Shaiwan, waar ze vervolgens op landen. ''Misa spelen'' tierde de kleine Chara. Mizuki glimlachtte eventjes naar haar Chara maar richten zich weer op Shizune. ''Ik zal me zo aan de klas voorstellen hoor, anders moet ik het 1000de keren gaan herhalen en dat kost veel tijd'' zei ze vriendelijk. ''Uhmm eens kijken wie we nog missen...'' ''Ahh Ayano, Tadase, Fry, Natas....'' ze noemde allerlei namen op van de leerlingen die er nog niet waren. Hier en daar kwam er een leerling binnen.

~ Je kan altijd later nog de les binnen komen of doen alsof je er al was ~

Eenmaal binnen gekomen, keek Shizune haar ogen uit. Het zag er erg feestelijk uit en er waren al een aantal leerlingen aanwezig. Waaronder een jongen met licht blond haar. Hij zag er wat misterieus uit. Shizune's gedachten werden onderbroken door het gepraat van Miss Mizuki. Shizune keek op. ''Ahh Shizune, is het niet. Mooie naam'' zei Miss Mizuki. Shizune knikte wat verlegen. ''Danku..'' zei ze zonder haar aan te kijken. Daarna keek Shizune weer om zich heen. Het zag er inderdaad erg verwelkomend uit. Plots voelde Shizune iets in haar tas bewegen. Voorzichtig deed Shizune haar tas een klein beetje open en Mio, haar chara, vloog er zowat uit.l

Ayano liep over de gangen haar voetstappen galmde door de gangen. Afentoe gingen haar ogen de gang rond. Veel leerlingen liepen om haar heen. Vooral leerlingen van Libunno en Zemfdu. Ook Imporianen voelde zich niet erg op hun gemak bij een gadraan als zij. Ayano was vrij bekend in de school. Niet dat ze populair was, nee de meeste durfde niet eens in haar buurt te komen. Dit kwam omdat Ayano een grote naam bij zich droeg. De dochter van de generaal van Gadara. Haar vader was de rechterhand van de o zo wrede koning die heerste. En Ayano week niet erg veel af van de omschrijving die ze aan een gadraan gaven. Al was ze soms iets liever tegen de mensen die ze mocht. Die 2 mensen waren Isamu en Tadase. Ze glimlachte lichtjes aan de gedachten aan haar vrienden. Tadase was meer dan een vriend voor haar geworden. Net als Isamu. Op beide had ze een oogje maar ze had haar keuze al gemaakt. Ze ging voor Tadase. Isamu was nu gewoon haar beste vriend. Ze was benieuwd of Tadase en Isamu er al waren. Plus ze was erg nieuwgierig naar de eerste les van Miss Mizuki. Ze stond beschreven als een goede lerares. Miss Mizuki had dan ook echt een hartje van goud. Wat Ayano niet zo heel erg aan stond overal het goede van inzien. Vreselijk. Er gebeurde meer slechte dingen in de wereld dan goede dingen. Haar koude kille vingers gleden langs de muur. Amore de Chara van Ayano zat op Ayano's schouder. ''En denk er aan dat je dit keer beleefd ben!'' ''Ik wil niet dat je de lerares onderbreekt dat is onbeschoft'' Ayano rolde met haar ogen. ''Hé, luister je wel!'' ''Ja...'' mompelde Ayano. ''Het is Ja mevrouw voor jouw dame, nouja je moet je nog leren als een dame te gedragen'' ''Ach Amore hou toch op, asjeblieft zeg!'' Amore keek haar boos aan en sloeg haar armpjes over elkaar. ''Amore hoe vaak moet ik je nou nog vertellen dat ik geen nette dame wil worden, ik word de opvolger van mijn vader'' ''Ja en jouw vader is heel erg netjes en heeft disipline'' ''En ik niet wil je zeggen!'' ''Nouja, je kan om te beginnen je kamer opruimen'' Ayano gromde lichtjes en keek Amore geirriteerd aan. ''Oké oké, ik hou al op je hoefd me niet zo boos aan te kijken, als jouw blik eens kon doden zeg'' ''Wat dan?'' vroeg Ayano nu liefjes. ''Dan was de halve school uit gemoord'' ''Nou sommige mensen hier...'' ''Auw, waarom sloeg je me!'' ''Je gedraagt je niet als een dame!'' tierde Amore. Ayano pakte Amore vast en propte haar in haar tas. ''En nu mond dicht'' ze zuchtte even en keek de gang rond. ''Oké en nu eens kijken, waar is mijn lokaal?'' ''Ah daar is het'' zei ze rustig toen ze het had gevonden. Rustig liep ze naar binnen. Er waren nog niet heel veel mensen. Ze zag Isamu al zitten en zwaaide eventjes naar hem met een glimlachje. Ze keek even naar het meisje en knikte als begroeting. ''Goedemorgen Miss Mizuki, goed geslapen?'' vroeg Ayano beleefd. Je hoorde iets in haar tas klappen. Ayano keek even naar haar tas en zuchte, ''Houd ze dan ook nooit op mij te irriteren'' mompelde ze zachtjes. Ze liep naar een paar kussens en liet zich naast Isamu neerploffen. ''Hoi Isamu, hoe gaat het?''

Nog net optijd kon Shizune haar chara in bedwang houden. Vluchtig greep ze Mio uit de lucht. ''Mio..'' zuchtte Shizune wat geirriteerd. ''Waaaat?'' antwoorde Mio een beetje scheinheilig. Shizune zuchtte weer. ''Je bent ook zooo nieuwsgierig.. een beetje té als je het mij vraagt..'' zei Shizune weer en ze liet Mio weer los. ''Ach zeur niet zo.. je moet juist contacten maken.. das leuk..'' zei Mio en ze keek opgewonden naar alle andere Chara's die ze zag. Shizune zei dit keer niets. Wat Mio zei was ook waar, maar Shizune wist nooit hoe ze contacten moest leggen. Plots voelde Shizune een enge, koude rilling over haar rug lopen. ''Shizune-chan? Dai yo bu..? (gaat het?)'' vroeg Mio bij het zien van Shizune's gezicht. Shizune antwoorde niet en bleef wat wazig voor dr uit staren. Wat was dat... vroeg ze zichzelf af. Maar nog voor dat ze daar antwoord op kon geven hoorde ze een stem vlak achter zich. Shizune draaide zich om en zag een meisje staan met een lange paarse staart en haar Chara. Plots herrineerde Shizune zich dat het meisje er precies zo uit zag als Tadase had beschreven. Dat moest dus het meisje zijn dat hij leuk vond. Maar het meisje zag eruit alsof ze alles en iedereen haatte. En zo te zien kreeg ze op dr kop van haar Chara. ''Shizune.... SHIZUNE... SHIZUNEEEEE!'' piepte Mio, maar Shizune hoorde haar niet. ''AU!'' riep Shizune toen ze een pen tegen haar hoofd aan kreeg. Pas nu scheurde Shizune haar blik los van het meisje en keek naar Mio. ''Wat..?!'' antwoorde Shizune een beetje geirriteerd. ''wat is er.. je keek even zo.. moeilijk..'' zei Mio en ze bestudeerde Shizune's gezicht even. Shizune keek eerst weer naar het meisje voordat ze Mio antwoord gaf. Het meisje leek de jongen met het blonde haar te kennen, want ze waren aan het praten. ''Dat meisje.. ze is een Gadraan..'' zei Shizune tot slot.

Ayano keek richting het meisje die haar zo aan het aanstaren was. Ze trok haar wenkbrouw omhoog. Wat moesten mensen nou weer van haar. Kon ze niet ergens rustig een les binnen komen voordat ze metteen werd aan gekeken. Ze haten het als ze zou werd aan gestaard. Ze was ook maar een gadraan hoor. Jezus, zo bijzonder was ze ook weer niet. Amore glipte uit Ayano's tas. ''Hoe durf je me in je tas te stoppen nu zit me haar niet meer'' Ayano richtte zich om haar Chara, ''Het zit nog prima hoor'' ''Niet waar!'' Ayano haalde haar schouders op. ''Wij lijken dus zo niet op elkaar'' ''Blij toe'' mompelde haar Chara. ''Hé wat bedoel je daarmee?!'' ''Ow gewoon, ik zou niet graag in jouw schoenen willen staan'' ''Dat wil niemand'' zei Ayano met een onopmerkbare oogrol. Het meisje riep opeens en Ayano keek het meisje weer aan. ''Dat meisje.. ze is een Gadraan..'' hoorde ze haar zeggen. Ayano kneep haar ogen tot spleetjes. Fijn metteen weer veroordeeld. ''Wat is daar mis mee!'' snauwde ze naar het meisje. ''Ik heb er toch ook geen problemen mee dat jij van Libunno komt of wel?!'' Amore keek even naar Shizune en toen naar Ayano. Maar zei niets. ''Heb je er moeite mee dat er ook leerlingen zijn van Gadara want je zult het dan erg lastig krijgen'' mompelde ze. ''Want er zijn genoeg gadranen hier, dus als het je niet zint had je hier niet moeten komen'' Ayano zei altijd wat ze dacht en ze vond dat ze hier een punt had. Ze was mischien koppig maar als mensen problemen met haar hadden konden ze het gewoon zeggen en daarbij kende het meisje haar niet eens. Of ze word al metteen uitgemaakt voor ''een Gadraan''.

''Ik.. '' begon Shizune. Zo bedoelde ze het niet, ookal kwam het er wel zo uit. Shizune keek naar de grond en voelde zich een beetje rood worden. ''ZEG.. je hoeft niet zo onaardig te doen hoor.. Shizune bedoelde het vast niet zo.. toch.. Shizune..?'' kwam Mio voor Shizune op. Maar Shizune zei niets meer. Ze voelde zich gekleineerd door het meisje. Mio zuchtte en keek weer naar Ayano. ''En trouwens.. de meeste Gardranen zijn het zelfde..'' zei Mio en ze bolde haar wangetjes.

''ZEG.. je hoeft niet zo onaardig te doen hoor.. Shizune bedoelde het vast niet zo.. toch.. Shizune..?'' ''Dan mag ze dat zelf tegen me zeggen, of is ze haar tong verloren. Ik zie er mischien angstaanjagend aan maar sinds ik op deze school ben heb ik nog nooit iemand vermoord of heel zwaar verwond'' zei ze rustig. Hoe meer ze met dit meisje was hoe slechter ze zich begon te voelen vooral de woorden. Zoals altijd werd ze veroordeeld. ''Voor een Chara heb je een grote mond en ik zou terug nemen wat je heb gezegt want Ayano is niet zomaar een gadraan'' tierde Amore. ''Rustig maar Amore, hou je hier maar buiten'' zei ze rustig. ''En trouwens.. de meeste Gardranen zijn het zelfde..'' Ayano kneep haar ogen tot spleetjes en begon te grommen. ''Ik zou dat terug nemen kleine vlieg wat ik plet je!'' snauwde ze naar Mio. Amore draaide haar rug om naar Mio en Shizune. ''Wat onbeschoft!'' ''Hoe zijn die gadranen volgens jouw dan! Hé'' ''zij zij is een Libunen! Ow nee, ik ga maar niet normaal met haar praten want ze is een Libunnen!'' zei Ayano fel. ''Hoe voeld dat!'' Ze richtte zich weer op haar Chara die nu op het bureau van Miss Mizuki zat met een klein kopje thee in haar handen.

''MIO.. zo is het genoeg..'' zei Shizune streng en ze greep Mio uit de lucht. Mio keek haar wat onbegrijpenlijk aan. ''Maar zij..'' piepte Mio. Shizune schudde haar hoofd. ''Nee Mio.. kun je je er nou eens voor één keer buiten houden..'' zei Shizune streng. Dit was Mio niet echt van Shizune gewent maar toch luisterde Mio naar haar en hield ze wijs haar mond. Shizune keek het meisje aan. ''Luister.. het.. spijt me voor.. nouwja, dit alles. Ik bedoelde het niet zo oké.. en.. Mio vast ook niet..'' zei Shizune en ze keek Mio even waarschuwend aan. Mio zei niets en keek nors de andere kant op. Shizune besloot het gedrag van Mio maar even te negeren en keek wat hoopvol naar het meisje. Ze hoopte dat ze het begreep. En zo niet, dan was dat haar probleem..

'Leuk dat je bent gekomen, Isamu. Ik weet zeker dat de andere ook zo komen.' zei Mizuki vriendelijk, Isamu knikte alleen maar eventjes 'Thee, Isamu?' vroeg Mizuki, Isamu knikte met een lichte glimlach en zag niet veel later een thee kopje zijn richting uit vliegen. 'Waar is je andere kleine vriend Isamu?' vroeg Mizuki, Isamu wees even richting zijn haar teriwjl hij een paar lokken aan de kant schoof, Ilay pakte de pluk haar weer en schoof hem terug zodat hij weer rust zou krijgen. Nadat Isamu toe keek hoe Misamore en Shiawan met elkaar begonnen te stoeien lette hij niet meer echt op, wel merkte hij dat er een zwart harig meisje binnen kwam maar hij besteedde er niet veel aandacht aan.
Ayano plofe naat hem neer 'Hoi Isamu, hoe gaat het?' Isamu keek even vanui zijn ooghoek naast zich ,,Hi." zeageerde hij gewoon rustig ,,Perfect." vervolgde hij niet veel later als antwoord op haar vraag, hij klonk bot ookal as dat helemaal zijn bedoeling niet. Niet veel later brak er een ruzie los tussen Ayano en het nieuwe meisje en Isamu's ogen gingen bij elk woord vanhet ene meisje naar het ander meisje, waanra hij even vermoeid zijn ogen sloot toen het zwartharige meisje zich verontschuldigd had.

Ayano trok haar wenkbrouw even op terwijl ze naar het verontschulding. Ayano was niet snel iemand die ineens alles maar vergeten was. Ze vergaf mensen niet zo heel snel. ''Excuses aanvaard'' zei Ayano op haar rustige toon. Amore daarin tegen keek even op naar Ayano, maar richten zich weer op haar thee kopje. Amore zetten haar kopje naast haar neer en ging vervolgens op de schouder van Ayano zitten zonder iets te zeggen. Ze richten zich weer op Isamu en glimlachtte lichtjes. Natuurlijk wist ze wel wat er aan de hand was maar ze zei niets. Het was raar om verliefd te zijn op 2 jongens maar uit eindelijk had ze de keuze toch gemaakt. Ze hoopte dat Isamu en zij nu hele goede vrienden bleven. ''Je klinkt niet zo'' zei ze zachtjes maar hield hierna wijs haar mond. ''Ik ben benieuwd wat we hier gaan leren en jij, Isamu?'' vroeg ze vriendelijk om een ander onderwerp te beginnen. Ze voelde zich best wel schuldig hier over maar wat kon zij er aan doen. Helemaal niets.

'Je klinkt niet zo.' zei Ayano zachtjes, Isamu opende z'n ogen weer en pakte nu pas het theekopje dat voor hem stond op, deze was al heel wat afgekoelt en Isamu nam er rustig een slok van. Ayano wist hoe het kwam, al was dat maar een deel van het probleem, op dit moment was het wel zijn grootste. Ayano had Tadase gekozen, hij was er bijna zeker van. Gelijk had ze, soms had hij zelfs een hekel aan zichzelf. Opnieuw nam hij een slok van zijn thee, richtte zijn blik weer even op Ayano ,,Het gaat wel." zei hij nog even met een lichte glimlach. 'Ik ben benieuwd wat we hier gaan leren en jij, Isamu?' vroeg Ayano vriendelijk, waarschijnlijk om ergens anders over te beginnen, hij glimlachte iets breder, alsof hij bijna moest grinniken en zich inhield en liet zijn blik even door het lokaal gaan ,,Zoals het hier uitziet vast niet veel schoolwerk." antwoore hij. Zijn blik gleed even naar Shiawan die Misamore voorzichtig op de grond had geduwd en nu als een overwinnaar boven op haar buik zat. ,,Shia." zei Isamu zacht, zijn stem klonk waarschuwend en de kleien Chara stond meteen op om Misamore overeind te helpen en vervolgens onschuldig naar hem te grijnzen. Daarna richtte Isamu zijn blik weer op het lege kopje thee dat hij in zijn handen had en tikte die met zijn vingers naar ijzer en dan weer terug naar waar het van gemaakt was, net als hij altijd deed als hij niets meer wist te zeggen.

De deur vloog open en Tadase vloog met een knal op de grond. "Fuck" Vloekte hij mompelend.
et veel onhandigheid en kwade woorden hielp hij zichzelf weer recht. Rood van schaamte, en van vermoeidheid. Het was een lange nacht geweest en iedereen had het geweten. Iemand van de leerlingen hield zich niet aan de regels, Er was een kat op school die deze nacht gemiauwd had alsof een van zijn 9 leven er vanaf hing. En nou moest hij dus een tafel uit gaan kiezen om aan te zitten, Terwijl al die ogen naar het keken. Hij had een norse blik. Dat kwam door die pijn door zijn aders die hij nog gewoon moest worden. Al dagen lang had hij aan Ayano willen vragen of hij ooi weer een Ilachiel zo worden. Dat was ten minste leuker. Toen Tadase's ogen op Isamu vielen ging er een kleine rilling door hem heen. Hij wist niet waarom, Maar hij voelde zich niet comfortabel bij hem. Dus gig hij zitten en keek niet naar hem.

Twee luide knallen waren te horen, maar Isamu leek er amper van te schrikken, hij bewoog slechts zijn hoofd opzij om te kijken wat er was gebeurd. Het eerste was de deur geweest en het tweede Tadase die op de grond was gevallen, vloekend hielp deze zichzelf recht. Isamu keek hem gewoon even aan en voor heel even leek Tadase hetzelfde te doen. De sweer om de jongen heen voelde anders... Isamu was het niet eerder opgevallen omdat hij de laatste nachten niet meer op zijn kamer was geweest. Tadase week zijn zicht af en ging ergens zitten. Ontweek Tadase hem? Isamu zweeg gewoon, keek even vanuit zijn ooghoek naar Ayano, zijn blik was deels vragend. Zou zij weten wat er mis was met Tadase? Daarna ging zijn blik maar gewoon naar Tadase, maar die leek hem niet aan te willen kijken en Isamu legde zich er maar bij neer.

Ayano zuchtte en keek hoe Tadase binnen kwam. Ze trok haar wenkbrouw op toen hij op de grond viel. vloekend hoorde ze hem opkrabbelen. Ayano volgde Tadase met haar ogen maar keek vervolgens weer naar Mizuki. Met een zucht leunde ze wat achterover en keek ze naar Miss Mizuki die zich zelf begon voor te stellen aan de klas. Maar dat vond Ayano niet erg intersant om te horen. Ayano's Chara keek mokkend voorzich uit. Ayano schudde grijnzend haar hoofd en keek voorzich uit.

Tadase had niets te doen. Hij wiebelde wat met zijn voet, en porde Tsuki een beetje. Wow...Dat was leuk... *kuch kuch* Hij schreef wat op een papiertje: 'Heb je je voortanden als eens beter bekeken?' Hij rolde het op en gaf he aan Tsuki, die dat dan naar twee tafels verder bracht. Het jongentje van voorheen die Ayano en Tadase in de bib zagen werd helemaal rood en Tadase moest zijn lach inhouden. Ook stuurde hij een briefje naar Ayano : 'Waarom zijn de lessen van Mizuki niet leuker =w=' Weer rolde hij dat op en gaf het aan Tsuki. hij bracht het naar de tafel van Ayano en bleef daar om met Amore te praten.

Ayano kreeg het briefje in haar handen en keek Tsuki even aan om hem te bedanken. Ze vouwde het papiertje openen en grinnikte toen ze het las. Snel pakte ze een pen uit haar tas en schreef onder zijn tekst, ''We gaan eerst kennis maken met elkaar XD, dat word lachen'' Haar letters waren erg sierlijk zoals gewoonlijk. Amore greens lichtjes, ''Ayano is een echte dame aan het worden, ik hoop maar niet dat die boerenknul het verpest,'' zei Amore pesterig. Ayano keek Amore fel aan. ''Als je mij wild heropvoedde moet je eerst zelf leren om aardig te zijn'' Amore snoof, ''pff.'' Ayano gaf het papiertje terug aan Tsuki.

Op het begin luisterde Isamu aandachtig naar wat Mizuki allemaal vertelde, maar zijn gedachten dwaalden met der tijd af, iets wat voor zijn doen heel vreemd was. Uit het niets maakte Isamu's armeen vreemde, stuiptrekkende beweging en hij begon zichtbaar richtign die kant in te zakken. Isamu zette zijn had op de grond om zich recht te zetten en probeerde zo onopvallend mogelijk weer rechtop te zitten. Slechts een paar ogen waren op hem gericht, maar hij deed alsof er niets gebeurd was. Zijn zicht werd heel even wazig, maar kwam al snel weer gewoon helemaal terug. Naast hem hoorde hij Ayano en haar chara iets zeggen, maar alle stemmen leken van heel ver weg te komen.

Tadase's letters waren recht, rond ,afgerond ,en heel regelmatig. Toen Tsuki aan kam vliegen met het papiertje en Tadase ht net open wou vouwen zei Miss Mizuki iets tegen hem. "Waarom stel jij jezelf niet eens voor?" Met een lieve vriendelijke stem. "Ehh.. Ik ben Tadase... Meer hoeven jullie niet te weten" Zei hij kortaf. "Hoo, toe nou. Dit zijn je klasgenoten weliswaar. Zeg eens wat meer." Zei ze aandringerig. Tadase keek nors en ratelde een paar dingen naar buiten. "Tadase Hirigho, 15, Ilach, Ilachiel, Gadraan, Ayano..." Die laatste twee dingen floepte er uit voor hij het wist. "Wat bedoel je met Gadraan? tadase?" Zei ze poeslief. "Ehh.. Mag ik naar de toilette mevrouw?" Was zijn uitvlucht.

Ayano keek Tadase aan en grinnikte even kort. Toen Mizuki hem vroeg om zich zelf voor te stellen aan de klas. Amore gaf Ayano een tik op haar achterhoofd. ''Het is heel onbeleefd om iemand uit te lachen,'' ''Maar dat doe ik helemaal niet en Auw,'' Zei Ayano tegen Amor. ''wat ben je weer aardig vandaag zeg'' mompelde Ayano. Amore keek weg. Toen Ayano Tadase Gadraan en haar naam hoorde zeggen keek ze Tadase raar maar bezorgt aan. Wat had hij de laatste tijd? Ze beet zachtjes op haar onderlip. Ze moest iets doen. ''Tadase wou mij alvast voorstellen,'' zei ze als antwoord. Ze hoopte maar dat Mizuki dat geloofde, ze slikte heel even. Dit was onopmerkbaar voor de andere. ''En waarom zou hij dat doen?'' ''Omdat ik het dan niet hoefd te doen'' zei Ayano als antwoord er op. Mizuki knikte kort. ''Goed dan, Tadase ga maar naar de wc als je echt nodig moet.'' ''Ayano ga jij maar verder'' Ayano knikte, ''Nou uhm, ik ben Ayano, ik ben 15 jaar, ik kom van Gadara, ben de dochter van de generaal van het gadraanse leger, onze familie is de rechter hand van onze heerser en ik bestuddeer de zwarte en duistere kunsten'' Zei Ayano plechtig alsof ze het uit haar hoofd had geleerd.

Gelukkig had niemand zijn vreemde gedrag van net opgemerkt en leek de les gewoon verder te gaan, Mizuki had Tadase gevraagd om zichzelf voor te stellen en deze vertelde zijn naam, leeftijd en een paar woorden die met hem te maken hadden. De laatste twee deden hem iets.. Gadraan omdat dat een boel uitlegde, zoals waarom Isamu zo'n vreemd gevoel kreeg toen hij Tadase zag en het zou ook de reden zijn dat Tadase en Tsuki uiterlijk veranderd waren. Dat de naam Ayano hem iets deed sprak nogal voor zich. Het was vervelend om te weten dat een vriend verliefd is op hetzelfde meisje als jij en dat meisje zijn iefde ook beantwoord. Tijdens zijn gedachtengang was Ayano al begonnen met dingen over zichzelf uit te leggen en hij beloot zijn aandacht daar maar op te richten. Niet dat hij de dingen die ze zei nog niet wist... Er waren nog wat mensen aan de beurt geweest waar Isamu compleet geen aandacht aan had besteed, hij was te druk bezig met piekeren wat hij zou kunnen zeggen, voordat hij zich moest voorstellen. ,,Ik ben Isamu." zei hij, zijn achternam metzin achterwegen latend ,,Ik ben 16, een imporiaan en ik ben gespecialiseerd in licht- en metaal technieken... En meer heb ik niet te vertellen."